Alfaz 4 Life

ਅੱਜ ਫੇਰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਗੀਤ ਲਿਖਾਂ ਤੇ ਦਰਦ ਮੇਰੇ ਦੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਸੌ-ਸੌ ਪਈਆਂ , ਤਿਉਂ-ਤਿਉਂ ਹਰਫ਼ ਕਿਤਾਬੀ ਜੜੇ ਮੈਂ ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਹਿਰਖ਼ ਤੇਰੇ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਟੋਹ-ਟੋਹ ਗਈਆਂ । ਅੱਜ ਫੇਰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਗੀਤ ਲਿਖਾਂ ਤੇ .... ਤੇਰੇ ਨੈਣਾਂ ਵਰਗੀ ਤਿੱਖੀ ਨੋਕ ਕਲਮ ਦੀ ਜਦ ਡੋਬੀ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਰਗੀ ਕਾਲੀ ਸਿਆਹ ਦੇ ਵਿੱਚੇ , ਦੋ ਖ਼ਾਲੀ ਲੀਕਾਂ ਅੰਦਰ ਇਉਂ ਅੱਖਰ ਸੱਜ ਗਏ ਜਿਵੇਂ ਰੂਹ ਵੱਸ ਜਾਵੇ ਆਣ ਦੇਹ ਖਲਾਅ ਦੇ ਵਿੱਚੇ , ਇਉਂ ਸਫ਼ੇਦ ਜ਼ਮੀਨ `ਤੇ ਆ ਵਿੱਛੀਆਂ ਸਤਰਾਂ ਜਿਉਂ ਸਬਰ-ਬਨ੍ਹੇਰੇ ਪਾੜ ਕੇ ਸਦਰਾਂ ਚੋ-ਚੋ ਪਈਆਂ । ਅੱਜ ਫੇਰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਗੀਤ ਲਿਖਾਂ ਤੇ .... ਮੈਂ ਸਾ ਤੋਂ ਸਾ ਤੱਕ ਸੱਤ ਸੁਰ ਮਿਲਾਏ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਨ ਦੇ ਨਾਲ ਤਰਜ਼ ਮਿਲਾਈ , ਮੈਂ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਨਬਜ਼ ਰੋਗੀ ਗੀਤ ਮੇਰੇ ਦੀ ਆਪਣਿਆਂ ਲੇਖਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਰਜ਼ ਮਿਲਾਈ , ਮੈਂ ਜਦ ਵੀ ਲਾਈਆਂ ਹੇਕਾਂ ਨਾਂ ਤੇਰੇ ਦੀਆਂ ਸਗੋਂ ਮੇਰੇ ਪਾ ਕਾਲਜੇ ਖੋਹ-ਖੋਹ ਗਈਆਂ । ਅੱਜ ਫੇਰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਗੀਤ ਲਿਖਾਂ ਤੇ .... ਜੋ ਹੱਥੀਂ ਬਾਲ ਕੇ ਮੜ੍ਹੀਆਂ ਆਪ ਸੜੇ ਨੇ ਮੈਂ ਮੌਤ ਹਵਾਲੇ ਕੂਲੇ-ਲਵੇ ਜ਼ਜ਼ਬਾਤ ਕਰੇ ਨੇ , ਮੈਂ ਫੁੱਲ ਚੁੱਗ ਕੇ ਧੁੱਖਦਿਆਂ ਸਿਵਿਆਂ ਉੱਤੋਂ ਇਹ ਕੁੱਝ ਚੰਦ ਕੁ ਰਸੀਦੀ ਅਲਫਾਜ਼ ਕਰੇ ਨੇ , ਮੈਂ ਧੋ-ਧੋ ਪੀਤੇ ਪੈਰ ਪੀੜ ਮੇਰੀ ਦੇ ਜਦ ਵੀ ਮੋਏ ਮਨ ਦੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਰੋ-ਰੋ ਪਈਆਂ । . ਅੱਜ ਫੇਰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਗੀਤ ਲਿਖਾਂ ਤੇ ਦਰਦ ਮੇਰੇ ਦੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਸੌ-ਸੌ ਪਈਆਂ ।। (Ajj fer main ik geet

कुछ और दिखा ही ना उसके सिवा , जब से वो एक आफ़ताब देखा है , दिन में सो रहे हैं रातों को जग रहे हैं , इल्म नहीं कि ख़्वाब में हकीक़त, या फिर हकीक़त में ख्वाब देखा है। दो आँखें देखीं हैं , आँखों में शबाब देखा है , सुना है नैन-ओ-नक्स भी बड़े तेज़ हैं उनके , हमने तो जब भी देखा है , चेहरे पर नक़ाब देखा है। किताबों में अक्सर रखा हुआ गुलाब देखा है , यह पहली दफ़ा है कि, गुलाब को हाथ में लिए किताब देखा है। मुसल्सल सा हो गया अब तो देखना उनको , लेकिन दिल की बेबसी का आलम तो पूछो , उनको निगाहें छुपाते जो जनाब देखा है। दूर से तो हमने उनको बेहिसाब देखा है , एक दिन देखा जो पास जा के , जैसे क़िब्ले का कोई मेहराब देखा है। पूछ ही लिया हिम्मत जुटा के , कि हमने तो तुमको देखा है ऐसे, जैसे आंखें बंद करके कोई शिहाब देखा है। लेकिन आपने हम में ऐसा भी क्या खराब  देखा है , जो आज तक कभी ना हमारा , सर झुका के किया हुआ आदाब देखा है। ख़ामोश खड़ा रहा वो बोला कुछ ना , लेकिन उसकी चुप्पी में मैंने जवाब देखा है , जो चमकती थी शब्-ताब की तरह उन आँखों में ख़ौफ़ का सैलाब देखा है। जैसे ही हटाया महताब से पर्द