KARAM

ਜਿਉਂਦੇ ਜੀ ਮਰ ਗਿਆ ਹਾਂ ਮੈਂ ,
ਹੁਣ ਜਲਾ ਦੇਣਾ ਜਾਂ ਦਫ਼ਨਾ ਦੇਣਾ ਜਾਂ ਸੂਲੀ 'ਤੇ ਚੜਾ ਦੇਣਾ ,
ਜੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣੀ ਇੰਨੀ ਆਸਾਨ ਸਜ਼ਾ ,
ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸੁਪਨਿਆਂ ਵਾਲੇ ਚਰਖ਼ੇ ਤੇ ਚੜਾ ਦੇਣਾ ,
ਮੈਂ ਕੀਤੇ ਨੇ ਗੁਨਾਹ , ਮੈਂ ਗੁਨਾਹਗਾਰ ਹੋ ਗਿਆਂ ,
ਮੂੰਹੋਂ ਜਦੋਂ ਦੀ ਮੰਗੀ ਆਜ਼ਾਦੀ , ਮੈਂ ਹੱਦੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਿਆਂ ,
ਖ਼ੂਨ ਮੇਰੇ ਆਪਣਿਆਂ ਦਾ ਹੀ ਮੇਰੇ ਮੱਥੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ,
ਮੇਰੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਬਾਜੂ-ਏ-ਕਾਤਿਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ,
ਰੂਹ ਨੂੰ ਮੜੀ ਜਲਾ ਦਿੱਤਾ , ਸਰੀਰ ਮਿੱਟੀ ਹੋ ਜਾਣਾ ,
ਨਫਰਤ ਦਾ ਦਰਿਆ ਮੈਥੋਂ ਸੁਪਨਿਆਂ 'ਚ ਵੀ ਤਰਿਆ ਨਹੀਂ  ਜਾਣਾ ,
ਜੀਣਾ ਤਾ ਮੇਰੇ ਵੱਸ 'ਚ ਹੈ ਨਹੀਂ , ਪਰ ਇਹ ਮੌਤ ਵੀ ਮੈਥੋਂ ਮਰਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ,
ਬਸ ਜਦੋਂ ਇਹ ਸਜ਼ਾ ਹੋ ਜਾਏ ਮੇਰੀ ਪੂਰੀ , ਇੰਨਾ ਕਰਮ ਫਰਮਾ ਦੇਣਾ ,
ਮੇਰੀ ਦੇਹ ਦੀ ਧੂੜ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਲਾ ਦੇਣਾ ,
ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲਵਾਂ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਮੈਨੂੰ ਇਹੋ ਕੋਖ ਦਿਵਾ ਦੇਣਾ ,
ਤੇ ਓਸ ਜਨਮ ਦੀ ਵੀ ਮੇਰੀ ਬਚੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਲੇਖੇ ਲਾ ਦੇਣਾ ,
ਬਸ ਇਹ ਇਕ ਕਰਮ ਫਰਮਾ ਕੇ ਮਿੰਨੀ ਦਾ ਨਾਮ ਭੁਲਾ ਦੇਣਾ।

(Jionde ji mar gya haan mein ,
 Hun jala dena ya dafna dena ya suli te chada dena ,
 Je nai milni ehni asaan sazaa ,
 Ta meinu supnian vale charkhe te chada dena ,
 Mein kite ne gunaah , mein gunahgaar ho gya,
 Muhon jado di mangi azaadi , mein hadon bahar ho gya ,
 Khoon mere apnian da hi mere mathe laa dita ,
 Mere kamzor hathan nu baju-e--qatil bna dita ,
 Rooh nu marhi jala dita , sareer mitti ho jana ,
 Nafrat da dariya methon supnian ch vi tarya nai jana ,
 Jeena ta mere vass ch hai nai, par eh maut vi methon marya nai jana ,
 Bas jado eh sazaa ho jaye meri puri , inna karam farma dena ,
 Meri deh di dhood nu meri Maa de pairi laa dena ,
 Jado mein lva nawaan janam meinu eho kokh dva dena ,
 Te os janam di vi meri bachi jindagi meri Maa de lekhe laa dena ,
 Bas eh ik karam farma ke Mini da naam bhula dena ..)