Skip to main content

PAAR


ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ... ਚੱਲ !
ਚੰਨ ਤੇ ਤਾਰਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 
ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ...  ਛੱਡ !
ਪਿੰਡ ਦੇ ਢਾਰਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 

ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ... ਚੱਲ !
ਤੱਕੀਏ ਅੰਬਰਾਂ ਤੋਂ ਪਾਰ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ
ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ...  ਛੱਡ !
ਏਹਨਾਂ ਸਭ ਨਜ਼ਾਰਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 

ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ... ਚੱਲ !
ਦੁਨੀਆ ਜਿੱਤ ਕੇ ਦਿਖਾ ਦੇਈਏ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ 
ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ...  ਛੱਡ !
ਖ਼ੁਦ ਖ਼ੁਦੀ ਤੋਂ ਹਾਰਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 

ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ... ਚੱਲ !
ਦੁਨੀਆ `ਤੇ ਲਿਖ ਦੇਈਏ ਨਵੇਂ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਕਹਾਣੀ 
ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ...  ਛੱਡ !
ਇਸ ਝੂਠੀ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਝੂਠੇ ਲਾਰਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 

ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ... ਚੱਲ !
ਦੇਖੀਏ ਕਿਦਾਂ ਸੂਰਜ ਦੁਆਲੇ ਨੇ ਘੁੰਮਦੇ ਗ੍ਰਹਿ 
ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ...  ਛੱਡ !
ਮੰਡੀਆਂ `ਚ ਘੁੰਮਦੇ ਜੱਟ ਮਾੜਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 

ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ... ਚੱਲ !
ਮਾਣੀਏ ਠੰਡੀ ਰਾਤ `ਚ ਅਕਾਸ਼ਗੰਗਾ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ 
ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ...  ਛੱਡ !
ਧੁੱਪੇ ਵਾਢੀ ਕਰਦੇ ਕਿਰਤੀ ਵਿਚਾਰਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 

ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ... ਛੱਡ !
ਉੱਡ ਚੱਲੀਏ ਏਹਨਾਂ ਵਹਿਮਾਂ, ਧਰਮਾਂ, ਜ਼ਾਤਾਂ ਤੋਂ ਪਾਰ 
ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ...  ਚੱਲ !
ਪਿੱਛਲੇ ਦੰਗਿਆਂ `ਚ ਘਰ ਉਜਾੜਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 

ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ... ਛੱਡ !
ਚੱਲੀਏ ਇਸ ਨਿਆਂ-ਅਨਿਆਂ ਦੇ ਚੱਕਰਾਂ ਤੋਂ ਪਾਰ 
ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ... ਚੱਲ !
ਜੇਲ੍ਹਾਂ `ਚ ਬੰਦ ਭੁੱਲਰ-ਹਵਾਰਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 

ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ... ਛੱਡ !
ਚੱਲ ਚੱਲੀਏ ਕਿ ਹੁਣ ਦੁਨੀਆ `ਤੇ ਕੱਖ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ 
ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ... ਚੱਲ !
ਪਹਿਲਾਂ ਏਹਨਾਂ ਕੱਖਾਂ ਵਲੋਂ ਕੱਖ ਖਿਲਾਰਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 

ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ... ਛੱਡ !
ਇਸ ਮਿੱਟੀ `ਚ ਮਿੱਟੀ ਹੋ ਚੱਲੀਏ ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਤੋਂ ਪਾਰ 
ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ... ਚੱਲ !
ਇਸ ਤਨ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਮਨ ਮਿੱਟੀ ਢੇਮਾਂ ਗਾਰਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 

ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ... ਚੱਲ !
ਚੰਨ ਤੇ ਤਾਰਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 
ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ...  ਛੱਡ !
ਪਿੰਡ ਦੇ ਢਾਰਿਆਂ ਪਾਰ ਚੱਲੀਏ 




(Oh kehnda... Chal
 Chann te taare`an paar challiye 
 Main Kehna`n... Chhad
 Pind se Dhaare`an paar challiye

 Oh kehnda... Chal
 Takkiye ambran to paar de nazare
 Main Kehna`n... Chhad
 Ehna sab nazare`an paar challiye

 Oh kehnda... Chal
 Dunia jitt ke dikha daiye dunia nu
 Main Kehna`n... Chhad
 Khud khudi ton haare`an paar challiye

 Oh kehnda... chal
 Dunia te likh daiye nave ishq di kahani
 Main Kehna`n... Chhad
 Is jhoothi mohabbat de jhoothe laare`an paar challiye

 Oh kehnda... Chal
 Dekhiye kid`an suraj dwaale ghumde ne greh
 Main Kehna`n... Chhad
 Mandian ch ghumde jatt marhe`an paar challiye

 Oh kehnda... Chal
 Maaniye thandi raat ch akashganga da drish
 Main Kehna`n... Chhad
 Dhuppe vaadi karde kirti vichare`an paar challiye

 Oh kehnda... Chhad
 Udd challiye ehna veham`an dharm`an zaat`an to paar
 Main Kehna`n... Chal
 Pichle dange`an ch ghar ujaade`an paar challiye

 Oh kehnda... Chhad
 Challiye is niya-aniya de chakar`an to paar
 Main Kehna`n... Chal
 Jailan ch band Bhullar-Haware`an paar challiye

 Oh kehnda... Chhad
 Chal challiye ke hun kakh v nahi reha dunia te
 Main Kehna`n... Chal
 Pehlan ehna kakh`an valon kakh khilare`an paar challiye

 Oh kehnda... Chhad
 Is mitti ch mitti ho challiye is mitti to paar
 Main Kehna`n... Chal
 Is tann mitti de mann mitti dhem`an gaare`an paar challiye

 Oh kehnda... Chal
 Chann te taare`an paar challiye 
 Main Kehna`n... Chhad
 Pind se Dhaare`an paar challiye)






Comments

Popular posts from this blog

NA MANZOORI

ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਲੋਕੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕਵੀ ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ  ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਦੱਸਣ ਵਾਲਾ  ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਬੁੱਝਣ ਵਾਲਾ  ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਰਾਜ਼ ਸੱਚ ਖੋਲਣ ਵਾਲਾ  ਤੇ ਕੁਝ ਅਲਫਾਜ਼ਾਂ ਪਿੱਛੇ ਲੁੱਕਿਆ ਕਾਇਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ  ਪਰ ਸੱਚ ਦੱਸਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ  ਕਿ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ  ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਈ ਕਵੀ ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ  ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤਕ ਕਦੇ ਇਹ ਤਾਰੇ ਬੋਲਦੇ ਨਹੀਂ ਸੁਣੇ  ਚੰਨ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੱਲ ਵੇਖ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ  ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ `ਚੋਂ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਲੀ ਮਹਿਕ ਜਾਣੀ ਏ  ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਵੰਗਾਂ ਨੂੰ ਗਾਉਂਦੇ ਸੁਣਿਆ  ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਨੰਗੀਆਂ ਹਿੱਕਾਂ `ਚੋਂ  ਉੱਭਰਦੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਵਾਲਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਤੱਕਿਆ ਏ  ਨਾ ਹੀ ਤੁਰਦੇ ਲੱਕ ਦੀ ਕਦੇ ਤਰਜ਼ ਫੜੀ ਏ  ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਤਾਲ `ਤੇ ਕਦੇ ਹੇਕਾਂ ਲਾਈਆਂ ਨੇ  ਪਰ ਮੈਂ ਖੂਬ ਸੁਣੀ ਏ  ਗੋਹੇ ਦਾ ਲਵਾਂਡਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਉੱਠਦੀ ਬੁੜੀ ਦੇ ਲੱਕ ਦੀ ਕੜਾਕ  ਤੇ ਨਿਓਂ ਕੇ ਝੋਨਾ ਲਾਉਂਦੇ ਬੁੜੇ ਦੀ ਨਿਕਲੀ ਆਹ  ਮੈਂ ਦੇਖੀ ਏ  ਫਾਹਾ ਲੈ ਕੇ ਮਰੇ ਜੱਟ ਦੇ ਬਲਦਾਂ ਦੀ ਅੱਖਾਂ `ਚ ਨਮੋਸ਼ੀ  ਤੇ ਪੱਠੇ ਖਾਂਦੀ ਦੁੱਧ-ਸੁੱਕੀ ਫੰਡਰ ਗਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਬੇਬਸੀ  ਮੈਂ ਸੁਣੇ ਨੇ  ਪੱਠੇ ਕਤਰਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਟੋਕੇ ਦੇ ਵਿਰਾਗੇ ਗੀਤ  ਤੇ ਉਸੇ ਟੋਕੇ ਦੀ ਮੁੱਠ ਦੇ ਢਿੱਲੇ ਨੱਟ ਦੇ ਛਣਛਣੇ  ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਏ 

अर्ज़ी / ARZI

आज कोई गीत या कोई कविता नहीं, आज सिर्फ एक अर्ज़ी लिख रहा हूँ , मन मर्ज़ी से जीने की मन की मर्ज़ी लिख रहा हूँ । आज कोई ख्वाब  , कोई  हसरत  या कोई इल्तिजा नहीं , आज बस इस खुदी की खुद-गर्ज़ी लिख रहा हूँ ,  मन मर्ज़ी से जीने की मन की मर्ज़ी लिख रहा हूँ ।  कि अब तक जो लिख-लिख कर पन्ने काले किये , कितने लफ्ज़ कितने हर्फ़ इस ज़ुबान के हवाले किये , कि कितने किस्से इस दुनिआ के कागज़ों पर जड़ दिए , कितने लावारिस किरदारों को कहानियों के घर दिए , खोलकर देखी जो दिल की किताब तो एहसास हुआ कि अब तक  जो भी लिख रहा हूँ सब फ़र्ज़ी लिख रहा हूँ। लेकिन आज कोई दिल बहलाने वाली झूठी उम्मीद नहीं , आज बस इन साँसों में सहकती हर्ज़ी लिख रहा हूँ , मन मर्ज़ी से जीने की मन की मर्ज़ी लिख रहा हूँ । कि आवारा पंछी हूँ एक , उड़ना चाहता हूँ ऊँचे पहाड़ों में , नरगिस का फूल हूँ एक , खिलना चाहता हूँ सब बहारों में , कि बेबाक आवाज़ हूँ एक, गूँजना चाहता हूँ खुले आसमान पे , आज़ाद अलफ़ाज़ हूँ एक, गुनगुनाना चाहता हूँ हर ज़ुबान पे , खो जाना चाहता हूँ इस हवा में बन के एक गीत , बस आज उसी की साज़-ओ-तर्ज़ी लिख रहा हूँ। जो चुप-

BHEED

भीड़    इस मुल्क में    अगर कुछ सबसे खतरनाक है तो यह भीड़ यह भीड़ जो ना जाने कब कैसे  और कहाँ से निकल कर आ जाती है और छा जाती है सड़कों पर   और धूल उड़ा कर    खो जाती है उसी धूल में कहीं   लेकिन पीछे छोड़ जाती है   लाल सुरख गहरे निशान   जो ता उम्र उभरते दिखाई देते हैं   इस मुल्क के जिस्म पर लेकिन क्या है यह भीड़   कैसी है यह भीड़    कौन है यह भीड़   इसकी पहचान क्या है   इसका नाम क्या है   इसका जाति दीन धर्म ईमान क्या है   इसका कोई जनम सर्टिफिकेट नहीं हैं क्या   इसका कोई पैन आधार नहीं है क्या   इसकी उँगलियों के निशान नहींं हैं क्या इसका कोई वोटर कार्ड या    कोई प्रमाण पत्र नहीं हैं क्या   भाषण देने वालो में   इतनी चुप्पी क्यों है अब इन सब बातों के उत्तर नहीं हैं क्या उत्तर हैं उत्तर तो हैं लेकिन सुनेगा कौन सुन भी लिया तो सहेगा कौन और सुन‌कर पढ़कर अपनी आवाज़ में कहेगा कौन लेकिन अब लिखना पड़ेगा अब पढ़ना पड़ेगा  कहना सुनना पड़ेगा सहना पड़ेगा और समझना पड़ेगा कि क्या है यह भीड़ कैसी है यह भीड़  कौन है यह भीड़ कोई अलग चेहरा नहीं है इसका  कोई अलग पहरावा नहीं है इसका कोई अलग पहचान नहीं है इसकी क