Skip to main content

GALIAN DA SHAYAR

ਵਪਾਰੀ ਬੜੇ ਨੇ ਵਪਾਰ ਬੜੇ ਨੇ , ਵਿਕਣੇ ਦੇ ਆਸਾਰ ਬੜੇ ਨੇ ,
ਸ਼ੋਹਰਤ ਦੀ ਮੰਡੀ ਚ ਘੁੰਮਦੇ ਅਲ੍ਫਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਠੇਕੇਦਾਰ ਬੜੇ ਨੇ ,
ਪਰ ਮੈਂ ਲੱਕੜ ਤੋਂ ਘੜ ਕੇ ਬਣੀ ਇੱਕ ਕਲਮ ਹਾਂ ,
ਨਾ ਸੌਦਾਗਰਾਂ ਦੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਚ ਵਿਕਾਂਗਾ ,
ਮੈਂ ਗਲੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਾਇਰ ਹਾਂ ਗਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ।
ਮੈਂ ਗਲੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਾਇਰ ਹਾਂ ਗਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ।

ਮੈਂ ਨਾ ਕੋਈ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਉੜਾਨ, ਨਾ ਕੋਈ ਮਨ-ਘੜਤ ਕਹਾਣੀ ਲਿਖਾਂਗਾ ,
ਮੈਂ ਨਾ ਕੋਈ ਗੱਭਰੂ ਜਵਾਨ, ਨਾ ਕੋਈ ਮਦਹੋਸ਼ ਜਵਾਨੀ ਲਿਖਾਂਗਾ ,
ਮੈਂ ਕੇਬੇ ਦੇ ਰਿਕ੍ਸ਼ੇ ਦੀ ਟੁੱਟੀ ਚੈਨ ,ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਭਾਂਡੇ ਮਾਂਜ-ਮਾਂਜ ਘਸੀਆਂ
ਪ੍ਰੀਤੋ ਦੀਆਂ ਤਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ ,
ਮੈਂ ਗਲੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਾਇਰ ਹਾਂ ਗਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ।

ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਸੋਹਣੀ ਦੇ ਅੰਗਾਂ ਦੀ, ਕਿਸੇ ਸੋਹਣੀ ਦੀਆਂ ਵੰਗਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ,
ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਹੀਰ ਦੀ ਸ਼ੋਖੀ ਤੇ ਕਿਸੇ ਲੈਲਾ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ,
ਮੈਂ ਖਿੜਿਆਂ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਬਾਗ ਨਹੀਂ ਮਹਿਕਾਉਣੇ , ਮੈਂ ਖਿੜਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਝੜੀਆਂ
ਓਹਨਾਂ ਮਾਸੂਮ ਕਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ ,
ਮੈਂ ਗਲੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਾਇਰ ਹਾਂ ਗਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ।

ਮੈਂ ਕੋਈ ਰਾਜ ਕੋਈ ਪ੍ਰਜਾ ਕੋਈ ਮਹਿਲ ਮੁਨਾਰੇ ਨਹੀਂ ਲਿਖਣੇ ,
ਮੈਂ ਕੋਈ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਘਰ ਸਮੁੰਦਰ ਕਿਨਾਰੇ ਨਹੀਂ ਲਿਖਣੇ ,
ਮੈਂ ਮਜਬੂਰੀ ਦੀ ਤਾਲ ਚ ਨੱਚਦੇ ਚੁਬਾਰੇ ,
ਤੇ ਜ਼ਮੀਰਾਂ ਦੇ ਕਾਤਲਾਂ ਦੀਆਂ ਰੰਗਰਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ ,
ਮੈਂ ਗਲੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਾਇਰ ਹਾਂ ਗਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ।

ਮੈਂ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਦੌਰੇ ਤੇ ਕਿਸੇ ਸਰਕਾਰ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਲਿਖਣਾ ,
ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਮੰਦਿਰ - ਗੁਰੁਦਵਾਰੇ ਕਿਸੇ ਮਜ਼ਾਰ ਬਾਰੇ ਲਿਖਣਾ ,
ਮੈਂ ਦਿੱਲੀ ਗੁਜਰਾਤ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਚ ਸ਼ਰੇਆਮ ਲੁੱਟੀ ਆਬਰੂ ,
ਤੇ ਜਿਓੰਦੇ-ਜੀਅ ਦੇਹਾਂ ਜਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ ,
ਮੈਂ ਗਲੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਾਇਰ ਹਾਂ ਗਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ।

ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਰਾਜ਼ ਕਿਸੇ ਆਵਾਜ਼ ਕਿਸੇ ਰਿਵਾਜ਼ ਕਿਸੇ ਸਮਾਜ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਲਿਖਾਂਗਾ ,
ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਵੇਦ-ਗ੍ਰੰਥ ਦੇ ਸਨਮਾਨ , ਕਿਸੇ ਪੰਥ ਦੀ ਲਾਜ਼ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਲਿਖਾਂਗਾ ,
ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਆਸਤਿਕ ਦੀ ਆਸਥਾ ਨਹੀਂ , ਨਾਸਤਿਕ ਇਸ ਮਿੰਨੀ ਦੇ ਦਿਲ ਚ
ਮੱਚੀਆਂ ਤੜਫਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ ,
ਮੈਂ ਗਲੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਾਇਰ ਹਾਂ ਗਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ।
ਮੈਂ ਗਲੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਾਇਰ ਹਾਂ ਗਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਾਂਗਾ।


( Vapari bde ne vapar bde ne , vikne de asaar bde ne ,
  Shohrat di mandi ch ghumde alfazan de thekedaar bde ne ,
  Par main lakkad to ghad ke bni ik kalam haan ,
  Na saudagran de bazar ch vikaanga ,
  Main galian da shayar haan galian bare likhaanga .
  Main galian da shayar haan galian bare likhaanga ..

  Main na koi supnian di udaan, na koi man-ghadat kahani likhaanga ,
  Main na koi gabru jawan na koi madhosh jawani likhaanga ,
  Main Kebe de riskshew di tutti chain, te lokan de bhaande maanj-maanj ghasian
  Preeton dian talian bare likhanga ,
  Main galian da shayar haan galian bare likhaanga ..

  Main kise sohni de angan di, kise sohni dian vangan di gal nai karni ,
  Main kise heer di shokhi te kise laila de rangan di gal nai karni ,
  Main khidyan fullan de baag nahi mehkaune, main khidn to pehla jhadian
  Ohna masum kalian bare likhaanga ,
  Main galian da shayar haan galian bare likhaanga ..

  Main koi raaj koi praja koi mahal munaare nai likhne ,
  Main koi chhota jeha ghar samundar kinaare nai likhne ,
  Main majburi di taal ch nachde chubaare ,
  Te zameeran de kaatlan dian rangralian bare likhaanga ,
  Main galian da shayar haan galian bare likhaanga ..

  Main videshan de daure te kise sarkar bare nai likhna ,
  Main kise mandir-gurudware kise mazaar bare nai likhna ,
  Main Delhi Gujrat te Punjab ch shareaam lutti aabru ,
  Te jionde-jee deh`an jalian bare likhaanga ,
  Main galian da shayar haan galian bare likhaanga ..

  Main kise raaz kise awaaz kise riwaaz kise samaaj bare nai likhaanga,
  Main kise ved-granth de sanmaan, kise panth di laaj bare nai likhaanga ,
  Main kise aastik di aastha nai, naastik is MINI de dil ch
  Machchian tadfalian bare likhaanga ,
  Main galian da shayar haan galian bare likhaanga ..
  Main galian da shayar haan galian bare likhaanga ... )

Comments

Popular posts from this blog

NA MANZOORI

ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਲੋਕੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕਵੀ ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ  ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਦੱਸਣ ਵਾਲਾ  ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਬੁੱਝਣ ਵਾਲਾ  ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਰਾਜ਼ ਸੱਚ ਖੋਲਣ ਵਾਲਾ  ਤੇ ਕੁਝ ਅਲਫਾਜ਼ਾਂ ਪਿੱਛੇ ਲੁੱਕਿਆ ਕਾਇਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ  ਪਰ ਸੱਚ ਦੱਸਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ  ਕਿ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ  ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਈ ਕਵੀ ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ  ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤਕ ਕਦੇ ਇਹ ਤਾਰੇ ਬੋਲਦੇ ਨਹੀਂ ਸੁਣੇ  ਚੰਨ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੱਲ ਵੇਖ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ  ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ `ਚੋਂ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਲੀ ਮਹਿਕ ਜਾਣੀ ਏ  ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਵੰਗਾਂ ਨੂੰ ਗਾਉਂਦੇ ਸੁਣਿਆ  ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਨੰਗੀਆਂ ਹਿੱਕਾਂ `ਚੋਂ  ਉੱਭਰਦੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਵਾਲਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਤੱਕਿਆ ਏ  ਨਾ ਹੀ ਤੁਰਦੇ ਲੱਕ ਦੀ ਕਦੇ ਤਰਜ਼ ਫੜੀ ਏ  ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਤਾਲ `ਤੇ ਕਦੇ ਹੇਕਾਂ ਲਾਈਆਂ ਨੇ  ਪਰ ਮੈਂ ਖੂਬ ਸੁਣੀ ਏ  ਗੋਹੇ ਦਾ ਲਵਾਂਡਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਉੱਠਦੀ ਬੁੜੀ ਦੇ ਲੱਕ ਦੀ ਕੜਾਕ  ਤੇ ਨਿਓਂ ਕੇ ਝੋਨਾ ਲਾਉਂਦੇ ਬੁੜੇ ਦੀ ਨਿਕਲੀ ਆਹ  ਮੈਂ ਦੇਖੀ ਏ  ਫਾਹਾ ਲੈ ਕੇ ਮਰੇ ਜੱਟ ਦੇ ਬਲਦਾਂ ਦੀ ਅੱਖਾਂ `ਚ ਨਮੋਸ਼ੀ  ਤੇ ਪੱਠੇ ਖਾਂਦੀ ਦੁੱਧ-ਸੁੱਕੀ ਫੰਡਰ ਗਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਬੇਬਸੀ  ਮੈਂ ਸੁਣੇ ਨੇ  ਪੱਠੇ ਕਤਰਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਟੋਕੇ ਦੇ ਵਿਰਾਗੇ ਗੀਤ  ਤੇ ਉਸੇ ਟੋਕੇ ਦੀ ਮੁੱਠ ਦੇ ਢਿੱਲੇ ਨੱਟ ਦੇ ਛਣਛਣੇ  ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਏ 

अर्ज़ी / ARZI

आज कोई गीत या कोई कविता नहीं, आज सिर्फ एक अर्ज़ी लिख रहा हूँ , मन मर्ज़ी से जीने की मन की मर्ज़ी लिख रहा हूँ । आज कोई ख्वाब  , कोई  हसरत  या कोई इल्तिजा नहीं , आज बस इस खुदी की खुद-गर्ज़ी लिख रहा हूँ ,  मन मर्ज़ी से जीने की मन की मर्ज़ी लिख रहा हूँ ।  कि अब तक जो लिख-लिख कर पन्ने काले किये , कितने लफ्ज़ कितने हर्फ़ इस ज़ुबान के हवाले किये , कि कितने किस्से इस दुनिआ के कागज़ों पर जड़ दिए , कितने लावारिस किरदारों को कहानियों के घर दिए , खोलकर देखी जो दिल की किताब तो एहसास हुआ कि अब तक  जो भी लिख रहा हूँ सब फ़र्ज़ी लिख रहा हूँ। लेकिन आज कोई दिल बहलाने वाली झूठी उम्मीद नहीं , आज बस इन साँसों में सहकती हर्ज़ी लिख रहा हूँ , मन मर्ज़ी से जीने की मन की मर्ज़ी लिख रहा हूँ । कि आवारा पंछी हूँ एक , उड़ना चाहता हूँ ऊँचे पहाड़ों में , नरगिस का फूल हूँ एक , खिलना चाहता हूँ सब बहारों में , कि बेबाक आवाज़ हूँ एक, गूँजना चाहता हूँ खुले आसमान पे , आज़ाद अलफ़ाज़ हूँ एक, गुनगुनाना चाहता हूँ हर ज़ुबान पे , खो जाना चाहता हूँ इस हवा में बन के एक गीत , बस आज उसी की साज़-ओ-तर्ज़ी लिख रहा हूँ। जो चुप-

BHEED

भीड़    इस मुल्क में    अगर कुछ सबसे खतरनाक है तो यह भीड़ यह भीड़ जो ना जाने कब कैसे  और कहाँ से निकल कर आ जाती है और छा जाती है सड़कों पर   और धूल उड़ा कर    खो जाती है उसी धूल में कहीं   लेकिन पीछे छोड़ जाती है   लाल सुरख गहरे निशान   जो ता उम्र उभरते दिखाई देते हैं   इस मुल्क के जिस्म पर लेकिन क्या है यह भीड़   कैसी है यह भीड़    कौन है यह भीड़   इसकी पहचान क्या है   इसका नाम क्या है   इसका जाति दीन धर्म ईमान क्या है   इसका कोई जनम सर्टिफिकेट नहीं हैं क्या   इसका कोई पैन आधार नहीं है क्या   इसकी उँगलियों के निशान नहींं हैं क्या इसका कोई वोटर कार्ड या    कोई प्रमाण पत्र नहीं हैं क्या   भाषण देने वालो में   इतनी चुप्पी क्यों है अब इन सब बातों के उत्तर नहीं हैं क्या उत्तर हैं उत्तर तो हैं लेकिन सुनेगा कौन सुन भी लिया तो सहेगा कौन और सुन‌कर पढ़कर अपनी आवाज़ में कहेगा कौन लेकिन अब लिखना पड़ेगा अब पढ़ना पड़ेगा  कहना सुनना पड़ेगा सहना पड़ेगा और समझना पड़ेगा कि क्या है यह भीड़ कैसी है यह भीड़  कौन है यह भीड़ कोई अलग चेहरा नहीं है इसका  कोई अलग पहरावा नहीं है इसका कोई अलग पहचान नहीं है इसकी क